Apel Twojego Dziecka inspirowany jest tekstami Janusza Korczaka, lecz nie jest on jego autorem.
Janusz Korczak (1878-1942), właśc. Henryk Goldszmit, był lekarzem, pedagogiem i autorem publikacji z zakresu teorii i praktyki wychowania. Był zwolennikiem poszanowania praw dziecka, całkowitego równouprawnienia dzieci i prekursorem wielu działań na ich rzecz. Chciał organizować społeczeństwo dziecięce na zasadach sprawiedliwości, równych praw i obowiązków. Pracował i żył z dziećmi i dla dzieci. Z dziećmi także zginął w obozie zagłady w Treblince.
Po wojnie życie i dzieło Janusza Korczaka nie zostało zapomniane. Wręcz przeciwnie – jego nowatorskie idee i rozwiązania wychowawcze, jego koncepcja praw dziecka na stałe weszły do kanonu kultury Polski i świata.
Jako miłośnik dzieci i bardzo mądry pedagog stworzył podwaliny dla mądrego rodzicielstwa.
Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie.
Lęki dzieci to efekt uboczny ich odkryć poznawczych. Lęk jest naturalną konsekwencją dokonywanych odkryć i poszerzającej się perspektywy dziecka. Żaden lęk nie jest bezpodstawny, czasem tylko jego podstawa nie jest zawarta bezpośrednio w przedmiocie obawy. Zadaniem dorosłego jest dostrzec przyczynę dziecięcego strachu i dostarczyć odpowiedniego wsparcia. Warto więc zapewnić dziecko, że lęk jest naturalny, że nie jest powodem do wstydu. Niestety, często to dorośli generują dziecięce lęki, starając się za pomocą strachu regulować zachowanie dziecka. Ta praktyka wychowawcza ma długą tradycję. Dzięki strachowi dzieci stają się bardziej posłuszne, chcą uniknąć niebezpieczeństwa. Jednak nie da się pogodzić gróźb i poczucia bezpieczeństwa, kłamstwa i zaufania. Warto więc przemyśleć, co chcemy dziecku powiedzieć oraz zastanowić się, co ono usłyszy i zrozumie.
Tekst opracowany na podstawie artykułu Anny Szczypczyk „Prośby Dziecka – część III”, Bliżej Przedszkola, 2016